ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΣΑΙ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ;

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΣΑΙ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ;

Αγαπητέ φίλε,

Μερικά από τα γράμματα που στέλνω αποτελούν ακριβή
λόγια των δασκάλων μου όπως τα έχω στο αρχείο μου.
Αυτό γίνεται γιατί κάποια πράγματα δεν νομίζω πως
εγώ θα τα παρουσίαζα καλύτερα. Το ποιοί είναι θα το
γνωστοποιήσω μέσα στο ελληνικό φόρουμ της Έλξης,
καθώς για αρχή με ενδιαφέρει να διαδόσω το τι λένε,
παρά να παρουσιάσω κάποια ηχηρά ονόματα.
Η αλήθεια είναι πως δεν συμφωνώ 100% με όλα όσα
διδάσκουν οι δάσκαλοι μου, όμως ό,τι παρουσιάζω
αντικατοπτρίζει και τις δικές μου απόψεις.
Σήμερα λοιπόν παρουσιάζω κάποιες σκέψεις που μου
αρέσουν σχετικά με το ποιά είναι η έννοια του αληθινού
άντρα.

Μια ερώτηση που στριφογυρίζει συχνά στο μυαλό των
περισσότερων ανδρών είναι «Τι θέλουν οι γυναίκες;»

Είναι βέβαια πολύ γενική ερώτηση.
Τελικά κι εγώ διαπίστωσα πως δεν έχει και πολύ νόημα
να ασχολείται κανείς με το τι θέλουν οι γυναίκες (ή οι άνθρωποι
γενικότερα.)
Αντιθέτως, είναι πολύ καλύτερο να ενδιαφέρεσαι για το τι θα έκανε
μια γυναίκα ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ ! (εννοώντας με υγιή τρόπο,
γιατί υπάρχουν και σκοτεινοί τρόποι για να κάνεις κάποιον να
ανταποκριθεί όπως πχ εκβιασμός, δωροδοκία, κι άλλα πράγματα
που απεχθάνομαι)

Βλέπεις, υπάρχει αυτό το οποίο μια γυναίκα ΛΕΕΙ ότι θέλει.
Υπάρχει αυτό το οποίο μια γυναίκα ΝΟΜΙΖΕΙ ότι θέλει.
Και υπάρχει αυτό στο οποίο μια γυναίκα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ.

Μόνο το τελευταίο μετράει.
Το πρόβλημα με τους περισσότερους άντρες που είναι «καλά
παιδιά», δηλαδή σαγχάνοι όπως τους λέω εγώ, είναι πως
πρόκειται για βαρετούς τύπους με χαμηλή αυτοεκτίμηση
που διαρκώς παραπονιούνται και δεν δέχονται να
κοιτάξουν κατάματα την πραγματικότητα για να καταλάβουν
πως ο τρόπος που λειτουργούν με τις γυναίκες απλά δεν
είναι αποτελεσματικός.
Κι αντί να κάνουν κάτι για ν’ αλλάξουν την ηττοπαθή τους
συμπεριφορά, προτιμούν να κατηγορούν τις γυναίκες για τις
αποτυχίες τους.

Τώρα εδώ στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια το σύνδρομο του
«καλού παιδιού» έχει αρχίσει να εξαπλώνεται επικίνδυνα. Το
διδάσκουν τα τραγούδια που ακούς. Βρίσκεται στις ταινίες που
βλέπεις. Πόσες φορές έχεις ακούσει να μιλάνε για άντρες που
επειδή είναι ερωτευμένοι διαρκώς παρακαλάνε μια γυναίκα;
Που κλαίνε επειδή αυτή δεν φέρεται όπως θα ήθελαν; Που
συνέχεια της αγοράζουν δώρα για να κερδίσουν την εύνοιά
της; Που ανέχονται και συγχωρούν ό,τι κι αν κάνει ή πει, όσο
κακό κι αν είναι αυτό, προκειμένου να μην τους φύγει;

Υπάρχει βέβαια και το άλλο άκρο. Το σύνδρομο του άντρα του
«πολλά βαρύ» (στο εξωτερικό τον λένε «μάτσο», αν και ο
μάτσο εδώ έχει συνδυαστεί και με την αθλητική εμφάνιση,
οπότε αναφέρομαι μόνο στον χαρακτήρα).
Πρόκειται για ένα είδος άντρα το οποίο είναι επίσης συχνό
όπως και το καλό παιδί. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι το καλό
παιδί δίνει προτεραιότητα πάντα στις επιθυμίες των γυναικών
ενώ ο πολλά βαρύς δίνει προτεραιότητα μόνο στις δικές του
επιθυμίες.
Σε αντίθεση με το καλό παιδί ο πολλά βαρύς έχει μεγαλύτερη
επιτυχία, κι αυτό γιατί δυστυχώς κυκλοφορούν πολλές
«άρρωστες» γυναίκες με χαμηλή αυτοεκτίμηση που
εκλαμβάνουν ως πραγματική δύναμη στον άντρα το να τις
κακομεταχειρίζεται.
Όμως οι γυναίκες που ελκύονται από τον πολλά βαρύ είναι,
όπως είπαμε χαμηλής αυτοεκτίμησης, και περιμένουν από
αυτόν να τις «φτύνει», να πυροδοτεί διαρκώς τη ζήλια τους, να
τις προσβάλλει δημοσίως, να τους φέρεται άσχημα γενικότερα.
Ο πολλά βαρύς γενικά δεν έχει υγιείς σχέσεις. Είναι
αναγκασμένος να καταπιέζει τις ανασφάλειές του κάτω από τη
μάσκα του σκληρού και συναισθηματικά κλειστού άντρα, κάτι
που απαιτεί τεράστιο ξόδεμα ενέργειας. Είναι πάντα σε
επιφυλακή μήπως η γυναίκα «απλώσει το χέρι της» για να «της
το κόψει», φοβάται να ανοιχτεί πραγματικά σε μια γυναίκα για
να μην στραφεί εναντίον του, βλέπει τις γυναίκες σαν
αντιπάλους που πρέπει να νικήσει στο δικό τους παιχνίδι και
τους άντρες σαν ανταγωνιστές.

Ας κάνουμε λοιπόν μια διάκριση. Το να είσαι «καλός» με τις
γυναίκες δεν θα τις κάνει να ανταποκριθούν. Αυτό που κάνει
μια σωστή γυναίκα ν’ ανταποκριθεί, είναι να ξέρεις πως να
είσαι ΕΥΓΕΝΗΣ.

Ο «καλός» άντρας ξέρει μόνο πως να συμφωνεί με τις
γυναίκες. Δεν ξέρει πως να τις προκαλεί, να κάνει το πρώτο
βήμα ή να τις καθοδηγεί. Κι αυτό γιατί βαθιά μέσα του
πιστεύει πως οι γυναίκες είναι εύθραυστα λουλουδάκια που
πρέπει να τους συμπεριφέρεται με τόοοοση πολλή φροντίδα
αλλιώς μπορεί να σπάσουν.
Άσχετα με το αν κάποιες λένε πως έναν τέτοιο άντρα θέλουν,
στην πραγματικότητα δεν τον εμπιστεύονται γιατί απλούστατα
δεν έχει τα κότσια να πει τίποτα που ίσως τις δυσαρεστήσει.
Ποιός εμπιστεύεται έναν γλύφτη;

Όμως ο ευγενής είναι ένα άλλο είδος άντρα. Πρόκειται για
κάποιον με πραγματική δύναμη, ο οποίος διαθέτει
αυτοπειθαρχία, και ασκεί τη δύναμή του με ακρίβεια και
ευγένεια. Ο ευγενής δεν θα διστάσει να πει αυτό που θέλει
ώστε να κάνει το πρώτο βήμα, αλλά ξέρει ταυτόχρονα και πως
να ακούει, δείχνοντας τον απαραίτητο βαθμό ενδιαφέροντος
και σεβασμού.
Μπορεί να σκέφτεται τον εαυτό του, αλλά νοιάζεται
πραγματικά και για την γυναίκα του (ή τις γυναίκες του!).
Έχουν μεγάλη σημασία γι’ αυτόν, αρκεί κι εκείνες να του
συμπεριφέρονται σωστά και μέσα στα πλαίσια που από την
αρχή τους έχει ξεκαθαρίσει.
Το πιο σημαντικό: Ο ήλιος του, είναι ο εαυτός του. Δεν κάνει
ποτέ καμία γυναίκα τον ήλιο του, έτσι ώστε αυτός να
περιστρέφεται γύρω της σαν δορυφόρος. Της επιτρέπει όμως
να μπει στο ηλιακό του σύστημα, και κατά διαστήματα να
μοιράζεται το κέντρο ΜΑΖΙ του.

Μόλις καταλάβεις αυτές τις διακρίσεις θα αποκτήσεις μια ζωή
γεμάτη αληθινή δύναμη με τις γυναίκες.
Δεν θα είσαι ποτέ πια «καλό παιδί».
Αλλά δεν θα χρειάζεται ούτε και να τις παρακαλάς, να τις
πληρώνεις ή να τις πληγώνεις.


Φιλικά,

Σπύρος Κόντης